Als ik zeg dat ik al jaren niet stem, krijg ik daar zo vaak commentaar op dat het lijkt alsof ik hoogstpersoonlijk ons democratisch bestel ondermijn. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben en ik denk ‘misschien moet ik maar weer eens meedoen’. Maar hemel, uit 27 partijen is het lastig kiezen. Ik moet dus een strategie bepalen om tot een keuze te komen.

 

Om een beeld te krijgen van de belangrijkste thema’s van de partijen kijk ik als eerste naar de verkiezingsslogans.

BBB zegt: ‘BBB levert’. Wacht even, dat was toch een slogan van Eneco? En wat levert BBB dan? Dat staat er niet bij. Vaag. BBB zevert.

BIJ1 zegt ‘Doe eerlijk’. Dat klinkt wel leuk, maar mijn taalnazi-brein fluistert ‘het is ‘Wees eerlijk”.

D66 zegt ‘Het kan wel’, maar wát dan wel kan wordt niet duidelijk. Een gekozen burgemeester en meer referenda zijn het in elk geval niet.

Volt roept ‘Doe iets nieuws’. Dat deed betaalzender Sport7 ook, weet je nog? Binnen vier maanden was het klaar. Misschien willen mensen helemaal niets nieuws, ze willen iets beters.

Sommige slogans zijn zo vaag dat je ze overal op kunt plakken. ‘Liever Piraten’ zegt de Piratenpartij. Oké. En dan?
Je hebt ook nog de partijen als VVD, SP, 50PLUS, BVNL en FvD die niet verder komen dan ‘stem op [naam partij]’. Waarmee zij in feite zeggen: “Wij weten het zelf ook niet meer, maar stem toch maar op ons”.

Tussen de posters ontdek ik trouwens een partij die ik nog niet ken: Vrede voor Dieren. Even denk ik dat er staat ‘Vreten voor Dieren’. Ik ben trouwens voor beide.

Lijsttrekkers

Die verkiezingsposters met of zonder verkiezingsslogans helpen mij dus ook niet. Dan maar even kijken naar de lijsttrekkers: bij wie krijg ik een goed gevoel?

Bij Dilan Yesilgöz (VVD) in elk geval niet. Als ik haar piepstem hoor is het of ik een peuter hoor zeuren om een ijsje. Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA) heeft een maagverkleining ondergaan en dat is zijn goed recht, maar als je je eigen eetgedrag al niet kunt managen, lijkt me dat geen goed vertrekpunt voor het leiden van een heel land. Sorry.

Van Joost Eerdmans (JA21) krijg ik acute jeuk. Die verslijt partijen bij de vleet en ik verdenk hem ervan dat hij zijn moeder nog zou verkopen in ruil voor een zetel.

Stephan van Baarle (DENK) dan misschien? Stephan is voor Feyenoord en dat pleit voor hem, maar hij schreeuwt in zijn eentje harder dan het hele Legioen. Die valt dus ook af.

Bestel een wasmachine en krijg een airfryer

Ik fantaseer wat er zou gebeuren als een bedrijf met klanten omgaat zoals politieke partijen met hun kiezers. Stel je voor: je verkoopt keukenapparatuur. Jouw klant oriënteert zich op de aanschaf van een wasdroger, bekijkt en beluistert naar reclames, verdiept zich in productspecificaties, overlegt met het thuisfront en zet uiteindelijk op 29 oktober in de webshop een kruisje bij het gewenste model waarna de klant klikt op ‘bestel’.

Aan het eind van de dag tel je alle bestellingen die je die dag hebt ontvangen bij elkaar op en voordat je begint met leveren aan je klanten vertel je de hele wereld dat je hebt gewonnen. Je concurrent doet exact hetzelfde. Ook die is volgens eigen zeggen de winnaar.

Daarna blijft het een poosje stil. Onder leiding van een onafhankelijk expert ga je in gesprek met je concurrenten, jullie gooien allemaal jullie bestellingen en productspecificaties op een hoop, jullie plussen en minnen, jullie geven en nemen, en uiteindelijk levert jouw bedrijf alle klanten die op 29 oktober een wasdroger bestelden iets heel anders: een airfryer. De gedane klantbeloften blijken loos, wat klanten krijgen wijkt in alles af van wat zij hebben besteld en de klantenservice is vier jaar lang onbereikbaar.
Binnen de kortste keren kun je de tent sluiten.

Ontmoedigd klap ik mijn laptop dicht. Op woensdag 29 oktober ga ik toch maar niet stemmen. Die dag ga ik naar de tandarts: ik heb kiespijn.

 

(Ziptone/Frans Reichardt)

Customer Experience, Featured, Opinie