Beeld: Loet Reichardt

Bij het uitmesten van mijn keuken stuit ik op een fles arachideolie met THT 12 2021. ‘THT’ betekent ‘Ten minste houdbaar tot’ en daar raakt mijn brein van in de knoop. Dat leest ‘ten minste’ als ‘minstens’ en dus als ‘minstens houdbaar tot en dus eigenlijk veel langer’.

Dat zou gek zijn, dat weet ik ook wel. Dus ik doe maar alsof het betekent ‘houdbaar uiterlijk tot’ (HUT) en denk ‘zet dat er dan ook op’. Zo te zien is de olie nog prima. Bijna drie jaar over datum is me net iets te lang en een besparing van €4,45 voor een nieuwe fles is me net iets te weinig om het risico te nemen mijzelf te vergiftigen. Of mijn zoon. Mijn ex-vrouw zou mij het eerste wel maar het tweede nooit vergeven. Dus besluit ik afscheid te nemen van de olie. De vraag is alleen hoe.

De optie ‘wegspoelen door gootsteen of toilet’ die ik vroeger voor vrijwel alles koos, schuif ik terzijde. Arachideolie wordt gemaakt van pinda’s, natuurlijker kan haast niet zou je denken, maar je zult net zien dat in die van mij iets zit dat slecht is voor het milieu. En dat zich binnenkort een milieuactivist aan mijn voordeur heeft vastgeplakt.

Gooi ik de plastic fles met olie en al in mijn grijze afvalbak voor ‘plastic, blik en drinkpakken’? In mijn voortuin staan drie grote verrijdbare afvalbakken: die grijze, een blauwe voor papier en karton en een groene voor groente-, fruit- en tuinafval. Plastic flesjes met statiegeld lever ik in bij de supermarkt. Batterijen breng ik daar ook. De vuilniszak met huishoudelijk restafval doe ik in de ondergrondse afvalcontainer bij mij om de hoek. Flessen van glas deponeer ik in de glascontainer er pal naast. Kapotte apparaten breng ik naar het afvalbrengstation. Inmiddels ben ik zo druk met het scheiden van afval dat ik overweeg een dag minder te gaan werken. Ik doe het allemaal voor de generaties na mij. Zelfs voor de generatie die er een gewoonte van maakt vanaf scooters en fatbikes lege Red Bull blikjes in mijn tuin te mikken.

Of breng ik de fles arachideolie naar het afvalbrengstation? Ze zien me al aankomen. Ik krijg visioenen van medewerkers die, als ze mijn fles arachideolie zien, eerst elkaar en dan mij aankijken alsof ze willen zeggen: “Kijk ‘m staan dan die stumper met zijn lullige litertje arachideolie! Kom je ook nog wat haarspelden brengen, kale?!” In de app van afvalbedrijf HVC zoek ik op wat ik geacht word te doen met arachideolie. De app zegt er niets over. De HVC-website doet dat wel. Daar lees ik dat ik gebruikte olie kan inleveren bij het afvalbrengstation en dat er biobrandstof van wordt gemaakt. Wat ik moet doen met ongebruikte olie staat er niet bij.

De volgende ochtend rijd ik naar het afvalbrengstation. Bij een werkkeet hangen twee jongemannen in fluorescerende hesjes verveeld onder een grote parasol. Ze schuilen tegen de regen. Ik draai mijn raampje open. “Goedemorgen, ik kom een fles arachideolie brengen. Een plastic fles.”

“Platform af, naar rechts, container nummer 21”, zegt een van de jongens vanonder zijn cap. Hij gebaart waar dat ongeveer is.

Beneden hangt een jongen in een hesje tegen container 21. Hij is druk met zijn mobiel. Ik stap uit en pak de fles arachideolie van de achterbank. “Goedemorgen. Waar mag ik deze laten?” Ik laat hem de fles zien. Zwijgend wijst hij op vijf lege kratten die bij de ingang van de container op een verhoging staan. Ik zet de fles in het eerste krat. “Zo, het begin is er. Bedankt. Fijne dag!” Geen reactie. Ik ben al blij dat ik niet ben uitgelachen.

Mijn gedachten dwalen af naar de CX Troonrede 2024 van CXPA die duurzaamheid en technologische vernieuwing noemt als kerngebieden om te excelleren in klantbeleving. Hoe zal het hier in de toekomst gaan? Krijgen de jongens een training klantvriendelijkheid zonder dat er structureel iets verandert? Of worden zij stap voor stap vervangen door een geautomatiseerd proces en een geoliede klantreis waarbij ik in de app intoets wat ik kom brengen en op mijn scherm lees in welke container ik de fles kan deponeren? Duurzaam, efficiënt en klantgericht. Van mij mag het, maar het is ook een beetje sneu. In welke container laten we die jongens in hun hesjes? (Ziptone/Frans Reichardt)

Frans Reichardt moedigt organisaties, merken, teams en professionals aan om een luisterende mindset te ontwikkelen als basis voor toekomstig succes. Hij inspireert en motiveert zijn publiek om betere luisteraars te worden om hun prestaties te verbeteren en te werken aan duurzame relaties en groei. Frans werkt meer dan 35 jaar in de wereld van marketing en klantgerichtheid; de komende tijd schrijft hij een serie columns voor Ziptone.