HBO Max brengt deze maand een nieuwe docuserie over ‘de krankzinnige praktijken van een dubieus telemarketingbedrijf’ in de VS. Volgens NRC Handelsblad, dat de serie bespreekt, is het meer dan alleen een freakshow die het in het begin lijkt, met name omdat ook de maatschappelijke kant van het verhaal wordt belicht. NRC geeft een score van 4/5 voor Telemarketers. Ook de VPRO is enthousiast over de serie.
Goedenavond, bel ik gelegen? Telefonische verkopers, de meeste mensen hebben er op zijn zachtst gezegd geen zin in. Ze bellen op de minst gelegen momenten met aanbiedingen en nemen niet snel genoegen met een simpel ‘nee’. Irritant, maar het kan veel extremer, toont de hoogst vermakelijke documentaireserie Telemarketers.
Louche Amerikaans telemarketingbureau
De serie is gebaseerd op de ervaringen van regisseur Sam Lipman-Stern, die in 2001 aan de slag ging bij het louche Amerikaanse telemarketingbedrijf CDG (Civil Development Group). Medewerkers van CDG wierven fondsen voor allerlei goede doelen, waaronder organisaties voor politieagenten, de brandweer en kankerpatiënten. Wat de donateurs niet wisten: vrijwel alle opbrengsten gingen naar het bedrijf zelf en niet naar de organisaties waarvoor gebeld werd.
Op het kantoor in New Jersey, waar Lipman-Stern aan de slag ging, heerste totale anarchie. Medewerkers zopen, gebruikten openlijk drugs en lieten zich tatoeëren terwijl ze aan het bellen waren. Veel van de bellers kwamen rechtstreeks uit de gevangenis. Zolang de financiële doelen werden gehaald, vond de leiding alles best. „Als je kunt praten en lezen, ben je aangenomen”, zegt een ex-medewerker daarover in de serie.
Volgens NRC is Lipman-Stern de chaos op de werkvloer gaan filmen; opnames werden daarna voor de grap op YouTube gezet. Maar na verloop van tijd werd de betrokkenheid van Lipman-Stern en een collega anders: ze besloten in het onderwerp te duiken en poging te ondernemen om een serieuze film te maken.
“Arme drugsverslaafden weten hoe je geld ophaalt”
Wat NRC betreft is Telemarketers vaak meer een karakterstudie dan ‘keiharde onderzoeksjournalistiek’; het materiaal werd pas veel later omgezet in een echte docuserie van drie afleveringen, mede geproduceerd door de broers Benny en Josh Safdie (regisseurs van de veelgeprezen misdaadthriller Uncut Gems). Het uiteindelijke verhaal is een serie geworden die met de minuut gekker wordt, aldus Alex Mazereeuw van VPRO Gids. “Een van de CEO’s is een mislukte christelijke rockster, op de werkvloer wordt naar hartenlust gesnoven, gedronken en geblowd, en de medewerkers zijn vooral tieners zonder opleiding en mensen met een strafblad.”
Een van de bronnen legt eerlijk uit waarom juist de mensen aan de onderkant van de samenleving zo geschikt zijn om de dubieuze telemarketing te doen, aldus NRC. Arme drugsverslaafden weten hoe je geld ophaalt, is de uitleg in de serie. Dat was ook waarom het telemarketingbureau CDG zo lang door kon gaan: medewerkers durfden niets te zeggen over misstanden, omdat ze bang waren dat ze dan zelf opgepakt zouden worden en weer de cel in zouden moeten. (NRC Handelsblad)
Featured, Human Resources